کارنامه
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- پهلوی
آوایش[ویرایش]
- /کار/نامِه/
اسم مرکب[ویرایش]
کارنامه
- برگه‌ای که نمره‌های امتحانی دانش‌آموزان یا دانشجویان بر روی آن نوشته می‌شود.
- ورقه‌ای که در آن نتایج آزمون‌های تحصیلی نوشته شده. شرح حال، سرگذشت.
برگردان‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین