کهر

فارسی

(کَ هَ)

ریشه‌شناسی

از ایرانی باستان. احتمالاً همریشه با سانسکریت केसर (kesara) به معنی «مو، یال؛ زعفران» و لاتین caesaries، به معنی «موی (بلند و تیره رنگ)».

صفت

1. اسبی که رنگش سرخ مایل به سیاهی باشد.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

dun

• bay