گدار
فارسی[ویرایش]
گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /گُدار/
اسم[ویرایش]
گدار
- پایاب، معبر، جایی از رودخانه که گودی کمی دارد و می‌توان از آن گذشت.
- معبر و گذارگاه در آب، جای کم عمق رودخانه که می‌توان پهنای آن را بدون شنا کردن، پیمود.
- گُداْر: در گویش گنابادی یعنی جویا شدن از حال و احوال ، پرس و جو از کاری یا چیزی یا کسی ، قنات ، کاریز ، راه عبور از کوه
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین