گش

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(گَ)

صفت[ویرایش]

  1. کش: خوش، خوب، با ناز و تکبر، نازنین.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(گُ)

اسم[ویرایش]

  1. هر یک از اخلاط چهارگانة صفرا، بلغم، خون، سودا.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(گِ)

اسم[ویرایش]

  1. دل، قلب.

گُشْ :(gosh) در گویش گنابادی یعنی گوش

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین