گنوستیک

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • یونانی باستان

آوایش[ویرایش]

  • /گِنُوس/تیک/

صفت[ویرایش]

گنوستیک

  1. (ادیان): گنوسی، پیرو فرقه گنوسی، عارف، عارف‌مشرب.
    در اواخر دوران هلنیسم تألیفات گوناگون مذهبی، فلسفی و عرفانی که مربوط به تعلیمات گنوستیک‌ها و نوافلاطونیان بود پدید آمد، که نسبتی دور با زرتشتیگری داشت.

منابع[ویرایش]