آبادان
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- پهلوی
- ریشهٔ ی واژه آبادان ازنام آبادان به واژه پهلوی اوپاتان می رسیم که به معنی محلی برای پاسداری و نگهبانی از آب رسید و بطلمیوس، پدر جغرافیای یونان، نام آرپفانا و آپفادانا را برای آبادان به کار می برد. واژهٔ عَبّادان، که در دوره های اخیر به آبادان استناد می شد، معرّب همان واژه است. مارکیانوس، جغرافی دان سدهٔ ۴ میلادی نیز آن را به صورت آپفادانا ( Apphadana ) آورده است.دانشنامه ایران، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، جلد اول، ص۲۶.
آوایش
[ویرایش]- /آبادان/
نامجا
[ویرایش]آبادان
- شهری در استان خوزستان واقع در جنوب با غربی ایران.
- آبادان ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش آباد - آن قابل تجزیه باشد، و حاکی از مکانی پر رونق و رو به پیشرفت است.
ریشه شناسی۲
[ویرایش]صفت مرکب
[ویرایش]- معمور، دایر. مزروع، کاشته. پر، مشحون. سالم، تندرست. مأمون، ایمن. مرفه. شهر آبادان.
––––
برگردانها
[ویرایش]ترجمه | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|