آبستن
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آبِستَن/
صفت[ویرایش]
آبستن
- (جانوری): ویژگی زن یا حیوان ماده از پستانداران که جنین در رحِم دارد؛ باردار، حامله، آبستان.
- پنهان، پوشیده.
استعاره[ویرایش]
- شب آبستن است: یعنی لحظهها مترصد حادثه هستند. وقوع حوادث تازه محتمل.
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن