آبستن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آبِستَن/

صفت[ویرایش]

آبستن

  1. (جانوری): ویژگی زن یا حیوان ماده از پستانداران که جنین در رحِم دارد؛ باردار، حامله، آبستان.
  2. پنهان، پوشیده.

استعاره[ویرایش]

  1. شب آبستن است: یعنی لحظه‌ها مترصد حادثه هستند. وقوع حوادث تازه محتمل.

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن