آت

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • [آت]

اسم[ویرایش]

آت

  1. مترداف اسب در زبان فارسی.
  2. پرت کردن شئی مانند سنگ، چوب یا هر چیزی که در دست‌باشد.


ریشه‌شناسی ۲[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

اسم[ویرایش]

  1. در گویش بهاری مترادف اسب به زبان فارسی.
    آت چاپِز دِر رِه
    اسب می‌تازد.

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]


برگردان‌ها[ویرایش]