آتشچال
فارسی[ویرایش]
حوزه: [باستانشناسی]
- حفره یا گودالی باستانی که در آن آتش روشن میکردند.
منابع[ویرایش]
«آتشچال» همارزِ «fire pit»؛ منبع: گروه واژهگزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر هفتم، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۹۴-۸