آتلان‌آتلان
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- ترکی
آوایش
[ویرایش]- /آتلان/آتلان/
شبه جمله
[ویرایش]
آتلان‌آتلان (قدیم)
- برای فرمان به سوار شدن بر اسب گفته میشد؛ سوار شو! سوار شوید! مشدد آتلان.
- در زبان بهاری به صورت آتدان‌آتدان تلفظ میشود که تأکید صریح به پریدن روی اسب یا هر مانع دیگر مانند رود یا دیوار.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس