آداش

فارسی

ریشه‌ لغت

• ترکی

آوایش

• /آ/داش/

صفت

آداش

1. نسبت دو نفر به یکدیگر که هر دو یک نام دارند؛ هم‌اسم، همنام.

   آداش ممکن است به دو بخش آ - داش قابل تجزیه باشد که «آ» علامت ندا است و داش در این اصطلاح به معنی جوش آوردن و عصبانیت است.

مترادف‌ها

• داداش، قارداش، یُلداش

منابع

• فرهنگ لغت معین/فرهنگ بزرگ سخن