آذرگوی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • پارسی باستان

آوایش[ویرایش]

  • /آذَر/گوی/

اسم مرکب[ویرایش]

آذرگوی

  1. (نجوم): شهاب.
  2. حوزه: [نجوم]: شهاب پرنوری که به درخشش سیارۀ زهره یا پرنورتر از آن باشد.

برگردان ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن/

«آذرگوی» هم‌ارزِ «fireball, large meteor»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰