آزدن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آزدَن/

مصدر فعل متعدی[ویرایش]

آزدن

  1. (قدیمی): آژدن، آجیدن. شاید هم آبدن.
    به نزدیک آن گرگ باید شدن/ همه چرم او را به تیر آزدن «فردوسی»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن
برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=آزدن&oldid=868326»