آستینه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آستینِه/

اسم مرکب[ویرایش]

آستینه

  1. (قدیم): تخم مرغ. خایه.
  2. (فنی): قطعه فلزی کوچک، استوانه‌ای، و توخالی، معمولا از ماده نرم.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین