آسمان‌و‌ریسمان

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آسمان/ریسمان/

اسم مرکب

آسمان‌ریسمان

1. حرف‌های بی سر و ته، سخن‌های بی فایده.

مثل

1. آسمان از ریسمان ندانستن کنایه از: فرق نگذاشتن بین دو چیز کاملا متفاوت، قوه تشخیص نداشتن.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین