آلودن
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آلودن/
مصدر فعل متعدی[ویرایش]
آلودن
- کثیف و ناپاک کردن (اعم از مادی و معنوی). آلوده کردن، کثیف کردن. آمیختن یا مالیدن چیزی را به چیزی. آغشتن، مقابل پالودن.
مصدر متعدی[ویرایش]
- آغشته کردن، آلوده کردن.
مصدر لازم[ویرایش]
- کثیف شدن.
واژه‌های مشتق شده[ویرایش]
| فعل‌ها | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بن واژه | آلودن | ||||||
| بن ماضی | آلود | ||||||
| بن مضارع | آلای | ||||||
| شخص | مفرد | جمع | |||||
| اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | ||
| گذشته | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها | |
| ساده | آلودم | آلودی | آلود | آلودیم | آلودید | آلودند | |
| استمراری | می‌آلودم | می‌آلودی | می‌آلود | می‌آلودیم | می‌آلودید | می‌آلودند | |
| کامل | آلوده بودم | آلوده بودی | آلوده بود | آلوده بودیم | آلوده بودید | آلوده بودند | |
| التزامی | آلوده باشم | آلوده باشی | آلوده باشد | آلوده باشیم | آلوده باشید | آلوده باشند | |
| مستمر | داشتم می‌آلودم | داشتی می‌آلودی | داشت می‌آلود | داشتیم می‌آلودیم | داشتید می‌آلودید | داشتند می‌آلودند | |
| حال | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها | |
| ساده | آلایم | آلایی | آلاید | آلاییم | آلایید | آلایند | |
| استمراری | می‌آلایم | می‌آلایی | می‌آلاید | می‌آلاییم | می‌آلایید | می‌آلایند | |
| کامل | آلوده‌ام | آلوده‌ای | آلوده/آلوده‌است | آلوده‌ایم | آلوده‌اید | آلوده‌اند | |
| ملموس | دارم می‌آلایم | داری می‌آلایی | دارد می‌آلاید | داریم می‌آلاییم | دارید می‌آلایید | دارند می‌آلایند | |
| التزامی | بآلایم | بآلایی | بآلاید | بآلاییم | بآلایید | بآلایند | |
| آینده | - | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها |
| خواهم آلود | خواهی آلود | خواهد آلود | خواهیم آلود | خواهید آلود | خواهند آلود | ||
| دستوری | - | تو | - | شما | - | ||
| امر | بآلای | بآلایید | |||||
| نهی | نآلای | نآلایید | |||||
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین