آون

فارسی

(وَ)

آوَنْ :(awan) در گویش گنابادی یعنی آویزان ، به دار کشیده شده ، نخی که انگور را به آن بندند و در اتاق بیاویزند تا کشمش شود ، نخ ، ریسمان

اسم

1. آونگ.

منابع

• فرهنگ لغت معین