آژیر
فارسی[ویرایش]
واژۀ "آژیر" در نوشته‌های کهن فارسی در معنی هشیار، محتاط، مراقب، به کار می‌رفته است. در شاهنامه نیز چنین آمده است:
زبان در سخن گفتن آژیر کن
کمان کن خرد را، سخن تیر کن
صفت[ویرایش]
- زیرک، محتاط.
- قوی، توانا.
- برحذر کننده، پرهیزگار.
- غلبه.
اسم[ویرایش]
- فریاد.
- اعلام خطر.
- آماده، مهیا.
- قوت.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها[ویرایش]
- ایتالیایی
اسم[ویرایش]
- انگلیسی
- warning