پرش به محتوا

آگنده‌گوش

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آگَندِه/گوش/

صفت

[ویرایش]

آگنده‌گوش

  1. اندرز ناپذیر. بی‌اعتنا به سخنان و اندرزهای دیگران.
    پریشیده عقل و پراگنده هوش/ ز قول نصیحت‌گر آگنده گوش «سعدی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین