ابتذال
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /اِبتِذال/
اسم مصدر
[ویرایش]ابتذال
- پیش پا افتاده، بیارزش، یا کم ارزش بودن یا شدن چیزی معمولا از کثرت تکرار؛ مبتذل بودن.
- بسیار بکار بردن چیزی تا اندازهای که از ارزش آن بکاهد. بیارزشی، پستی.
برگردانها
[ویرایش]ترجمه | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین