ابدا

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَبَدا/

قید

اَبدا

1. هرگز، ابداً.

اسم مصدر

اِبدا

1. آشکار کذدن؛ اظهار کردن.

---

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن

زبان دیگر

گونه‌های دیگر نوشتاری

• عبدا

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /اَبَدا/

اسم

ابدا

1. محال، اصلاّ، غیرممکن است، در گویش بهاری زمانی صرف می‌گردد که به مخاطب تاکید شود خواسته او محال است. ابداً.