ابن
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /اِبْن/
اسم
[ویرایش]
ابن
- فرزند مذکّر، پسر. نرینه.
- در ابتدای بعضی از اسمهای مردان به معنی پسر میآید و کنیه میسازد.
اسم
[ویرایش]- (ادیان): از قنومهای سهگانه در مسیحیت: پسر = عیسیٰ مسیح.
- سریانی: پسر، یکی از اصول سه گانه مسیحی، پدر، پسر، روح القدوس.
برگردانها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین