اتصال‌کوتاه

فارسی

حوزه: [فیزیک]‏

1. وضعیتی که در آن بین دو نقطه از مدار که پتانسیل‌های الکتریکی متفاوت دارند، معمولاً به‌صورت ناخواسته، مقاومت نسبتاً کمی برقرار می‏شود و درنتیجه جریان گذرنده از مدار به‌شدت افزایش می‏یابد.

منابع

«اتصال کوتاه» هم‌ارزِ «short circuit»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰