احداث

از ویکی‌واژه

(اِ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

مصدر متعدی[ویرایش]

  1. چیزی نو به وجود آوردن، ساختن و برقرار کردن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(اَ)

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

صفت[ویرایش]

  1. جِ حدث.
  2. نوها، تازه‌ها، هر چیز تازه و نو پدید آمده.
  3. جوانان.
  4. نوعی حقوق دیوانی (در عهد صفویه)
  1. ~ اربعه: حدث‌های چهارگانه: قتل، ازالة بکارت، شکستن دندان و کور کردن. ~ دهر: بلاهای روزگار، پیشامدهای دوران. ~ موجبة وضوء: حدث‌هایی که وضو را باطل می‌کند.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
introduction