احداث
(اِ)
فارسی[ویرایش]
ریشهشناسی[ویرایش]
مصدر متعدی[ویرایش]
- چیزی نو به وجود آوردن، ساختن و برقرار کردن.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
(اَ)
ریشهشناسی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
صفت[ویرایش]
- جِ حدث.
- نوها، تازهها، هر چیز تازه و نو پدید آمده.
- جوانان.
- نوعی حقوق دیوانی (در عهد صفویه)
- ~ اربعه: حدثهای چهارگانه: قتل، ازالة بکارت، شکستن دندان و کور کردن. ~ دهر: بلاهای روزگار، پیشامدهای دوران. ~ موجبة وضوء: حدثهایی که وضو را باطل میکند.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
برگردانها[ویرایش]
- انگلیسی
- introduction