اخ
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /اَخ/
اسم صوت
[ویرایش]
اَخ
- صدای بیرون انداختن آنچه در دهان است و نباید بلعیده شود.
- (کودکانه): بد، کثیف، اَخ.
- (عربی): برادر، مفرد اخوان.
صفت
[ویرایش]اُخ
- صوتی است که هنگام درد و سوزش بر زبان رانند. آخ
- صوتی است برای بیان نمودن خپشی و لذت.
شبهجمله
[ویرایش]آخ
- آخ.
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین