اختر
فارسی
[ویرایش]ریشهشناسی
[ویرایش]- پهلوی
 |
ویکیپدیا مقالهای دربارهٔ اختر دارد |
آوایش
[ویرایش]- [اَخ/ تَر]، [æxtæɾ]
اسم
[ویرایش]اختر
صفت
[ویرایش]- ستاره شناس، منجم.
ریشه شناسی ۲
[ویرایش]- بهاری
آوایش
[ویرایش]- [آخدار]
اسم
[ویرایش]- جستجو، کاوش، دنبال چیزی گشتن به قصد یافتن. اختر باید همین مضمون را داشته باشد یعنی شبها منجم چشم به آسمان دوختنه و اوضاع کواکب را رصد نماید.
- آخدار تاپ.
- بگرد پیدا کن.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- شاهنامه: ISBN 964-5566-35-5
برگردانها
[ویرایش]ستاره — ستاره را ببینید
|