اخطاء

از ویکی‌واژه

(اَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

مصدر لازم[ویرایش]

  1. خطا کردن، اشتباه کردن.

مصدر متعدی[ویرایش]

  1. منسوب به خطا کردن، خطا گرفتن بر کسی.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین