اخلال
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /اِخلال/
اسم مصدر
[ویرایش]
اخلال
- ایجاد بی‌نظمی و آشفتگی، کارشکنی. زیان رسانیدن، خلل وارد کردن.
- مجال اخلال در کار دیوان را ندارند. «قائم‌مقام فراهانی»
واژه‌های مشتق شده
[ویرایش]
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین