ادامیدن
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
مصدر گذرا[ویرایش]
- پیشبردن انجام یه فرایند/کار؛ ادامه دادن:
فعل[ویرایش]
ادامیدن [اِدامیدَنْ]
| گردانش فارسی | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بن واژه | ادامیدن | ||||||
| بن ماضی | ادامید | ||||||
| بن مضارع | ادام | ||||||
| شخص | مفرد | جمع | |||||
| اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | ||
| گذشته | من | تو | او/آن | ما | شما | آنها/ایشان | |
| ساده | ادامیدم | ادامیدی | ادامید | ادامیدیم | ادامیدید | ادامیدند | |
| استمراری | می‌ادامیدم | می‌ادامیدی | می‌ادامید | می‌ادامیدیم | می‌ادامیدید | می‌ادامیدند | |
| کامل | ادامیده‌بودم | ادامیده‌بودی | ادامیده‌بود | ادامیده‌بودیم | ادامیده‌بودید | ادامیده‌بودند | |
| التزامی | ادامیده‌باشم | ادامیده‌باشی | ادامیده‌باشد | ادامیده‌باشیم | ادامیده‌باشید | ادامیده‌باشند | |
| مستمر | داشتم می‌ادامیدم | داشتی می‌ادامیدی | داشت می‌ادامید | داشتیم می‌ادامیدیم | داشتید می‌ادامیدید | داشتند می‌ادامیدند | |
| حال | من | تو | او/آن | ما | شما | آنها/ایشان | |
| ساده | ادامم | ادامی | ادامد | ادامیم | ادامید | ادامند | |
| استمراری | می‌ادامم | می‌ادامی | می‌ادامد | می‌ادامیم | می‌ادامید | می‌ادامند | |
| کامل | ادامیده‌ام | ادامیده‌ای | ادامیده‌است/ادامیده | ادامیده‌ایم | ادامیده‌اید | ادامیده‌اند | |
| ملموس | دارم می‌ادامم | داری می‌ادامی | دارد می‌ادامد | داریم می‌ادامیم | دارید می‌ادامید | دارند می‌ادامند | |
| التزامی | بادامم | بادامی | بادامد | بادامیم | بادامید | بادامند | |
| آینده | من | تو | او/آن | ما | شما | آنها/ایشان | |
| خواهم ادامید | خواهی ادامید | خواهد ادامید | خواهیم ادامید | خواهید ادامید | خواهند ادامید | ||
| دستوری | - | تو | - | شما | - | ||
| امر | بادام | بادامید | |||||
| نهی | نادام | نادامید | |||||