ادوم

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَدوَم/

صفت

ادوم (قدیم)‎

1. با دوام‌تر؛ ماندنی‌تر.

   مضرت عقبا اشد و ادوم است از مضرت دنیا. «سیدقطب»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن