اذی

(اَ یّ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت

1. مرد بسیار رنجیده، مرد بسیار متأذی شونده.
2. مرد بسیار رنجاننده، بسیار آزار رساننده.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(اَ ذا)

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. آزار، رن

جمع

1. خس و خاشاک.

(اِم

صفت

1. رنجش.
2. رنجه کردن، رنجیدن.
3. پلیدی.

منابع

• فرهنگ لغت معین