پرش به محتوا

ارتداد

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِرتِداد/

اسم مصدر

[ویرایش]

ارتداد (فقه)

  1. از دین برگشته، یکی از ضروریات دین را منکر شدن. مرتد شدن.‌ کافر شدن.
    شاهدی وجود نداشت که گواه ارتداد او باشد و یک شاهد هم کافی نبود. «خداوند الموت»

واژه‌های مشتق شده

[ویرایش]



ترجمه

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین