پرش به محتوا

ارتضا

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِرتِضاء/

اسم مصدر

[ویرایش]

ارتضا (قدیم)

  1. راضی بودن یا راضی شدن. خشنود، خشنودی. پسندیدن. برگزیدن.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین