ارتفاق
(اِ تِ)
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
مصدر لازم[ویرایش]
- بر آرنج تکیه دادن، تکیه دادن بر نازبالش.
- رفاقت کردن، همراهی کردن.
مصدر متعدی[ویرایش]
- دوست طلبیدن.
- حقی است برای شخص به تبعیت از ملک خود در ملک شخص دیگر برای استفاده بردن کامل از ملک خویش، مانند: حق مجری، حق پنجره، حق ناودان و غیره.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین