پرش به محتوا

ارتیاح

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه لغت

عربی

آوایش

/اِرتِیاح/

اسم مصدر

ارتیاح (قدیم)‎

شاد کردن، شادی. مسرور شدن، خوشحال گشتن.
بدین ظفری که روی نمود ... شادمانگی و ارتیاح ... افزاید. «نصرالله منشی»

منابع

فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=ارتیاح&oldid=888511»