ارتیاض

(اِ تِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. رام شدن بر اثر تعلیم، تعلیم یافتن، ریاضت کشیدن، ستم کشیدن برای تعلم.

مصدر متعدی

1. خوش کردن کسی را.

منابع

• فرهنگ لغت معین