ارتیاض

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِرتِیاض/

اسم مصدر

ارتیاض (قدیم)‎

1. رام شدن بر اثر تعلیم، تعلیم یافتن، ریاضت کشیدن، ستم کشیدن برای تعلم. خوش کردن کسی را.

واژه‌های مشتق شده

• ارتیاض یافتن

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین