اردشیر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- پارسی باستان
آوایش
[ویرایش]- /اَردِشیر/
اسم‌خاص
[ویرایش]
اردشیر (نام‌باستانی)
- نام اردشیر که در زبان پهلوی و ماقبلتر از ان اَرتَخشَثرَه خوانده میشود از دو بخش جدا از هم شامل ارته و خشثره ساخته شده است.
- اردشیر ممکن است تصحیف شده الدشیر باشد که عبارت اخیر به معنی در دست داشتن یا در بند داشتن شیر بوده است.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن