ارم

فارسی

ریشه‌ لغت

• گیرش‌شده از بهاری: اَرم

آوایش

• /اِرَم/

اسم

ارم

1. باغی که، بنا به روایات، شدّاد ساخته بود، و مَثَل و مظهر سرسبزی و خرّمی است.
2. نام باغی که شداد پسر عاد به تقلید از صفات بهشت درست کرده و دعوی خدایی نمود، اما هنگام داخل شدن در آن جان باخت.
3. اَرُمْ: در گویش گنابادی یعنی آرام، با لطافت، آهسته، با طمئنینه، ساکت ، کم‌کم

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین