پرش به محتوا

ارمنده

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /اَرمَندهِ/

صفت

[ویرایش]

ارمنده (قدیم)

  1. آرام، آرام گرفته، آرام گیرنده، آرمیده.
  2. ساکن، بی‌جنبش.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین