پرش به محتوا

ازین

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]

آوایش

[ویرایش]
  • /اَزین/

حرف/ ضمیر/صفت

[ویرایش]

ازین (قدیم)

  1. از این.
    عیّاری طراری که در شب تاریک خال از رخ زنگی ببردی ... ازین سیاهی گردن باریکی دست درازی حیله بازی ... آموختی. «بیغمی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن