پرش به محتوا

اسب‌دوانی

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /اسب/دَوانی/

حاصل مصدر

[ویرایش]

اسب‌دوانی (ورزش)

  1. سوار شدن بر اسب و دواندن آن با سرعت زیاد برای بردن در مسابقه که معمولاً در محوطه‌های ویژه انجام می‌شود.
  2. (حوزه ورزش): مسابقه سرعت در مسیری مشخص که هدف آن تعیین سریع‌ترین اسب و چابک‌سوار آن است. چابک‌سواری.



ترجمه

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن

«اسب‌دوانی» هم‌ارزِ «horse racing»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر دهم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۳۴-۷