پرش به محتوا

استثبات

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِستِثبات/

اسم مصدر

[ویرایش]

استثبات (قدیم)

  1. ثبات، پایداری.
    تجارب ایام ... در استثبات مُلک و استدامت دولت، اصلی مبین و حبلی متین است. «جرفادقانی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن