استثنا
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /اِستِثناء/
اسم مصدر
[ویرایش]
استثنا
- جدا کردن کسی یا چیزی از یک حکم کلی.
- انفراد و بیرون بودن از یک حکم کلی.
- (ادبی): در دستور زبان، جدا کردن کسی یا چیزی از یک حکم کلی با آوردن جزء به جزء، غیر از، و مانند آنها.
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن