پرش به محتوا

استحضار

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه لغت

عربی

آوایش

/اِستِحضار/

اسم مصدر

استحضار

آگاهی، اطلاع.
زیاده بر این منوط به تتبع و استحضار اهل استعداد است. «رضاقلی‌خان هدایت»
به حضور خواستن، یادآوری کردن، یاد آوردن.

واژه‌های مشتق شده

استحضار داشتن

منابع

فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=استحضار&oldid=893139»