پرش به محتوا

استداره

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه لغت

عربی

آوایش

/اِستِدارِه/

اسم مصدر

استداره (قدیم)‎

به شکل دایره بودن، گِرد گشتن، گِرد برآمدن. گِردی. استدارت.
رسیدن به همان بندر، دلیل کرویت و استداره ارض است. «علامه شوشتری»

منابع

فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=استداره&oldid=893510»