استرضاء

از ویکی‌واژه

(اِ تِ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

مصدر متعدی[ویرایش]

  1. طلب خشنودی کردن.
  2. خشنود کردن.

(اِم

صفت[ویرایش]

  1. خشنودی.

جمع[ویرایش]

  1. استرضاعات.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین