پرش به محتوا

اسفرغم

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِسفَر/غَم/

اسم مرکب

[ویرایش]

اسفرغم (گیاهی)

  1. گل بطور مطلق، هر گیاه خوشبو.‌ اسپرغم.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین