اسواران

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَسواران/

اسم مرکب

اسواران (منسوخ)‎

1. (نظامی)‎: یکی از واحدهای سواره نظام در ارتش.
2. برندگان اسب، فارسان. جمع اسوار. مقابل پیادگان.
3. سپاهیان سواره (در زمان ساسانیان).

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین