پرش به محتوا

اشتراط

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه لغت

عربی

آوایش

/اِشتِراط/

اسم مصدر

اشتراط (قدیم)‎

مشروط کردن چیزی به چیز دیگر، شرط کردن. پیمان بستن.
چه جای این اشتراط و احتیاط است؟ «وراوینی»

منابع

فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=اشتراط&oldid=899994»