اشکل گربه

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِشکَل/گربه/

اسم مرکب

اشکل‌گربه

1. (ورزش)‎: در کُشتی، فنی که در آن کشتی‌گیر دست حریف را از بین پاهای وی از پشت بیرون میکشد و با دست دیگر روی سر و گردن او فشار می‌آوَرَد تا از جلو روی سر و شانه بغلتد.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن